https://doi.org/10.7409/rabdim.025.029
Współczesne budownictwo drogowych i lotniskowych nawierzchni betonowych coraz częściej wykorzystuje materiały z recyklingu jako kluczowy element zrównoważonego rozwoju. Stosowanie materiałów pochodzących „z odzysku” pozwala nie tylko ograniczyć negatywny wpływ na środowisko – zmniejszając zużycie surowców naturalnych i emisję dwutlenku węgla, ale także przyczynia się do obniżenia kosztów inwestycji. Jedną ze skutecznych metod recyklingu w budownictwie nawierzchni drogowych i lotniskowych jest technologia rubblizingu. Polega ona na odprężeniu (kruszeniu) istniejącej nawierzchni z betonu cementowego jedną z dostępnych metod, takich jak: rezonansowa kruszenia nawierzchni (ang. Resonant Pavement Breaker – RMI), wielogłowicowego rozbijania (ang. Multi-Head Breaker – MHB) czy gilotynowego kruszenia nawierzchni (ang. Guillotine Pavement Breaker – GPB), a następnie wykorzystania powstałego przekruszu betonowego jako warstwy podbudowy przy remontach nawierzchni dróg i lotnisk. W artykule przedstawiono przykłady oraz wpływ zastosowania przekruszu betonowego w procesie remontu nawierzchni drogowych i lotniskowych. Rubblizing jest przykładem zrównoważonej praktyki w budownictwie infrastrukturalnym, która przyczynia się nie tylko do ochrony środowiska naturalnego, ale może być traktowany jako recykling drogowych i lotniskowych nawierzchni betonowych. Zaprezentowane w pracy wyniki badań jednoznacznie potwierdzają pozytywny wpływ rubblizingu w aspekcie technicznym prowadzenia prac związanych z remontem (przebudową) istniejących nawierzchni drogowych i lotniskowych.
Pobierz pliki
PDFZasady cytowania
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.