Abstrakt

Praca zawiera rozważania dotyczące doboru krzywych przejściowych z uwzględnieniem kryteriów, które mają związek z warunkami dynamiki ruchu. W przypadkach, gdy nie wchodzi w grę stosowanie odpowiednio długich krzywych przejściowych, co umożliwiałoby redukcję niekorzystnego oddziaływania siły odśrodkowej na uczestników ruchu przy dużych prędkościach lub relatywnie małych promieniach krzywizn, zasadne wydaje się stosowanie takich krzywych przejściowych, które charakteryzowałyby się optymalnym rozkładem krzywizny z punktu widzenia warunków dynamiki ruchu. Kwestia optymalnego rozkładu krzywizny wydaje się otwarta. Może to zależeć od konkretnych potrzeb lub ewentualnych ograniczeń swobody kształtowania krzywoliniowych fragmentów tras drogowych. W niniejszej pracy, jako kryteria doboru krzywych przejściowych zaproponowano minimalizację sumarycznych wartości przyśpieszenia odśrodkowego lub chwilowych zmian tego przyśpieszenia w ich obrębie. Wyprowadzono odpowiednie wzory pozwalające na sprawną realizację analitycznych lub numerycznych obliczeń tych wartości. Proponowane kryteria zweryfikowano w odniesieniu do wybranych krzywych przejściowych.