Abstrakt

Wyczerpujące się zasoby kruszyw grubych o dobrych parametrach wytrzymałościowych (m.in. bazaltowe, granitowe, żwiry dobrej jakości), zmuszają do prowadzenia poszukiwania rozwiązań alternatywnych. Takim rozwiązaniem może być szersze zastosowanie kruszyw wapiennych czy dolomitowych, ze względu na bogate złoża tego surowca występujące w Jurze Krakowsko-Częstochowskiej i na Kielecczyźnie. Kruszywo dolomitowe zastosowane do wykonania betonów poddanych badaniom w niniejszej pracy, z którego uzyskano betony o najlepszych właściwościach wytrzymałościowych, pochodziło z Górniczych Zakładów Dolomitowych S.A. w Siewierzu. Kruszywo to jest z powodzeniem stosowane do budowy i utrzymania warstwowych jezdni dróg, ulic i innych ciągów komunikacyjnych. Wobec aktualnych wyzwań w zakresie budowy autostrad w Polsce szersze jego zastosowanie może mieć duże znaczenie gospodarcze, także ze względu na relatywnie niższą cenę, z uwagi na położenie złóż w centralnym miejscu, w stosunku do planowanych autostrad. W artykule przedstawiono wyniki badań odporności na pękanie i wytrzymałości na ściskanie betonów nie zbrojonych, wykonanych przy użyciu trzech rodzajów kruszywa grubego: żwiru płukanego, dolomitu i bazaltu. Badaniom poddano betony zwykłe (B40) i betony wysokowartościowe (BWW) po 7, 14, 28 i 90 dniach dojrzewania. Stwierdzono, że znaczący wzrost badanych parametrów wytrzymałościowych betonów następował także w okresie po upływie 28 dni, aż do 90 dnia dojrzewania i był wówczas szczególnie duży w przypadku betonów B40.